Horse Boarden

Horse boarding bestaat al enkele jaren en vindt zijn oorsprong in het Verenigd Koninkrijk. Toen een commerciële omroep Wendy contacteerde om te vragen of zij deze extreme sport deden, bevestigde ze dat. “Ik dacht eerst dat het over onze unieke manier van stallen hadden. Maar naarmate het gesprek vorderde, vermoedde ik toch miscommunicatie.” Wendy vroeg verder en blijkbaar had de redactie op youtube een filmpje gezien waarbij een ruiter wordt voortgetrokken op een offroad skateboard. “Toen had ik door dat iets anders was, maar ik wist niet wie dat deed. Als iemand het kan, zullen wij het wel zijn, zei ik dan.” Snel materiaal gekocht en oefenen maar… Een cameraploeg kwam een halve dag filmen en het is uitgezonden op tv in twee delen.

“Daarna hebben we ervaren dat het echt leuk is. Omdat we al een tijdje bezig zijn met paarden, komt er toch ineens weer iets nieuws bij, wat ook voor de mensen een nieuwe sensatie is.” Je kan onhandig zijn met paarden, maar met een skateboard is het anders. Als je al hebt gesnowboard, ben je er onmiddellijk mee weg.

Aan de andere kant van de Noordzee doen ze er aan competitie. De beelden die Wendy daarvan al heeft gezien, vindt ze niet allemaal even paardvriendelijk. “Ze vertrekken heel abrupt, paarden hebben er veel stress. En er komt ook heel wat trek- en sleurwerk aan te pas. Het is een discipline die veel waaghalzen aantrekt, dus er wordt nogal ver in gegaan. Maar wij hebben gemerkt dat je het ook paardvriendelijk kan doen. Als je een galopje doet en een goede opwarming, en we doen het ook bitloos, dan is dat voor paarden helemaal niet onvriendelijk. Het is een nieuw leerstadium voor je paard, hij hoeft niet bang te zijn als er iets achter hem hangt in zijn dode hoek,” stelt Wendy nog.

Door die televisiereportage voelden ook niet-paardenmensen zich aangetrokken om eens een kijkje te komen nemen. Mannen die met kitesurfing bezig zijn bijvoorbeeld en het eens willen proberen omdat het een extreme sport is. “Het hoeft niet echt iets te zijn waar je met paarden bezig bent. Ik ken een koppel waarvan de vrouw een paard bij ons heeft staan, maar haar man heeft niets met paarden. Maar hij surft wel. En zo hebben ze dat al een paar keer gedaan en is het voor hem ook leuk om op de ranch te komen.”

De ranch heeft verschillende plaatsen die zich lenen tot het horseboarding. Zo ook rond de vijver achteraan in de weide. “Dat geeft ook wel adrenaline. Dan laten we het paard soms ook door het water galopperen en moet de boarder ernaast blijven gaan. Je kan bijvoorbeeld ook jumps integreren in het parcours.”

De nieuwigheid integreerde Wendy nu ook in het lessenpakket.

Horse boarding zou dus ontstaan zijn in het Verenigd Koninkrijk en valt onder de noemer extreme sport. Maar daar kan je natuurlijk zelf zo ver in gaan als je wil. Qua veiligheid heeft Wendy  besloten dat een beschermende helm belangrijk is. “Komt eigenlijk op hetzelfde neer als skateboarden, waar je beschikt over een helm, knie- en elleboogbeschermers. En dan heb je nog een offroadskateboard en een lijn met een handvat nodig. De lijn is hetzelfde als uit de waterskisport.”

Om de horseboarder voort te trekken, heb je een zadel nodig die de druk goed verdeelt zoals het westernzadel. De lijn moet je ergens kunnen vastmaken, waar hij niet makkelijk losschiet, maar die je ook heel snel kan losmaken. “Wij halen hem door de ring van het westernzadel, draaien hem rond de hoorn en houden hem dan nog vast. Sommigen maken het echt vast aan het zadel, maar ik vind dat gevaarlijk. Als de boarder eraf valt en hij laat zijn lijn los, kan dat koord ergens vastklemmen en zit je met een vaste lijn aan je paard. Een gevaarlijke situatie als hij panikeert.” De lijn losdraaien van de hoorn en geen knopen hoeven losmaken is een meer veilige optie.

Aan het westernzadel hangen nog ringen waar je de backsingel aan kan vastmaken. “Daar steken wij hem door,” legt Wendy uit. “Dan komt die naar voor, onder of over je been en draai je hem rond de hoorn voor extra stevigheid.”

Als extra tip geeft ze nog mee om de lijn links en rechts af te wisselen. Zo krijgt je paard een gelijke belasting en krijgt hij evenveel vertrouwen langs beide zijden. Een stap verder en professioneler is een tuigje maken dat langs beide kanten vastzit en ergens samenkomt, weet Wendy. “Om het paardvriendelijk te maken, is het belangrijk dat je je paard een goede stop en stuur leert, zodat je niet in de mond hoeft te trekken om alles gedaan te krijgen. Zeker als er nog iemand achter hangt, is het belangrijk om een stop op je zit te hebben, zodat de teugels enkel ter correctie dienen. Heb je dat niet, moet je al heel hard op je teugels trekken voor een correctie. Wij zijn van het principe: je paard moet stoppen op de zit met een losse teugel, dan heb je die nog als noodrem achter de hand om een correctie uit te voeren.”

De ruiter op het paard heeft enkel een extra lijn, maar hij rijdt zijn paard net als anders. Alleen hangt er nu iemand achter. Hij moet die enkel in de gaten houden en communiceren met de boarder. “Soms is het ook vervelend als hij te langzaam gaat, want dan begint het soms te wiebelen en is het dus prettiger als hij wat sneller gaat. Of als je teveel schakelt, valt de board stil en moet je weer optrekken. Heel vervelend.”

Snel naar galop toewerken of draven is dus beter. In een goede galop staat de lijn vrij strak en wordt de persoon achter het paard goed voor uitgetrokken.

Om de dode hoek te oefenen, moet je paard allerlei geluiden gewoon worden. Ook met de dubbele longe werken is goed, want dan voelt hij al de dubbele touwen achteraan langs zijn flanken lopen.

Horse boarding is het leukst als het goed weer is. “Wij doen het ofwel op de weide, ofwel op de galopbaan op het zand. Enerzijds moeten we opletten dat de weide niet te glad is, dat paarden niet onderuit gaan in de bocht. Anderzijds moeten we bij de galopbaan opletten dat het zand niet te zacht ligt, dat bemoeilijkt het boarden. De ondergrond mag eigenlijk vrij hard zijn. De straat is uitgesloten, vanwege het paard, maar je kan hem bijvoorbeeld wel in de berm laten lopen en de boarder op straat,” bemerkt Wendy. “Als je dan toch op straat wilt oefenen, moet je rekening houden met het verkeer. Anders schep je misschien nog een fietser mee in de lijn. En zelf moet je ook al goed zijn, want op straat kan je veel harder vallen. Het volgende wat we graag willen doen is op het strand met een surfplank op het water en een ruiter op het paard.”

Heb je geen westernzadel, kan je een extra beugel bevestigen aan je Engels zadel om het touw vast te maken. Daar mag je best creatief in zijn, enkel zorgen dat de lijn niet los kan schieten en je hem niet nog eens rond je hand draait. Enkel aan het uiteinde vasthouden en hoe beter je paard kan rijden, hoe beter je hem kan besturen. Je stuurt namelijk met één hand.

“In het Verenigd Koninkrijk, als ze op een track rijden en willen stoppen, bollen ze gewoon uit tot de boarder stopt en de lijn lost. Als ze eens vallen, schiet de lijn los en sleept die achter het paard. In principe mag dat geen probleem zijn. Maar stel dat zo’n boarder valt en je lijn schiet weg en draait rond een paal, lijkt het me toch wel fijn dat je iets los kan maken. Dus qua veiligheid vinden we het toch belangrijk dat die lijn losgemaakt kan worden,” stelt Wendy.

Horseboarding is enkele jaren geleden uitgevonden door Daniel Fowler-Prime, een Engelse stuntman die meewerkte aan films zoals Kingdom of Heaven en The Da Vinci Code, na een middag experimenteren op een boerderij. Hij richtte ondertussen de Extreme Horse Riding Association op en opende de National Horse Boarding Training Centre te Seisdon, Wolverhampton in het Verenigd Koninkrijk. Ondertussen worden er heuse wedstrijden georganiseerd.